HISTORIA KOŚCIOŁA
Kościół zbudowany jest w stylu późnobarokowym na planie krzyża. Ma długość czterdziestu ośmiu metrów, szerokości trzynastu metrów a łącznie z kaplicami bocznymi trzydzieści jeden metrów. Kościół otoczony jest pseudobarokowym murem i bramą z 1900r. Jest jednonawowy, z nieco większym prezbiterium, zamkniętym półkoliście od wschodu, osiągającym długość dziesięciu metrów.
Posiada dwie podobne boczne kaplice w kształcie podkowy, pokryte kopułami z blachy miedzianej. Fasadę główną świątyni zwieńczają dwie wieże z ośmiobocznymi hełmami o kształcie cebulastym, ukośnie ustawione do frontu, zakończone pozłacanymi krzyżami.
Do prezbiterium dobudowano dwie prostokątne, piętrowe przybudówki: od północy - skarbczyk, a od południa - zakrystię. Przy kościele w poł. XIX w. wybudowano plebanię, a w 1856 r. neogotycką dzwonnicę w stylu gotyku angielskiego.
UWCZESNE ZDJĘCIE SANKTUARIUM
W ostatnich latach XX wieku kościół gruntownie wyremontowano. Przełożono dach, wymieniono hełmy na wieżach. W 2001 r. podjęto prace wokół kościoła, czego efektem było wyłożenie obejścia starobrukiem. W latach 2005 - 2006 odnowiono elewację zewnętrzną, która nabrała nowych barw. To przedsięwzięcie podjęto w związku z przeżywanymi w 2006 roku Dożynkami Archidiecezjalno - Wojewódzkimi. Rozpoczęto też osuszanie fundamentów kościoła.
